๑. ประการแรก หวังว่าสหรัฐฯ จะเข้าใจและปฏิบัติต่อการพัฒนาของจีนอย่างเป็นกลางอย่างมีเหตุผล จีนยึดมั่นในเส้นทางแห่งการพัฒนาอย่างสันติยึดมั่นในการอยู่ร่วมกันอย่างสันติและความร่วมมือแบบ win-win กับประเทศอื่น ๆ ในโลก จีนไม่เคยแสวงหาความเป็นเจ้าโลกและจะเริ่มต้นเส้นทางแห่งการเพิ่มขึ้นอย่างสันติ ซึ่งแตกต่างจากวิถีแห่งอำนาจดั้งเดิม ภูมิปัญญาที่จีนเรียนรู้สะสมได้ในช่วงหลายพันปีคือ “ประเทศที่ครองความเป็นเจ้าโลกย่อมมีวันเสื่อมลง” (“国霸必衰”) และไม่ใช่ว่า “ประเทศที่เจริญเข้มแข็งแล้วต้องเป็นเจ้าโลกที่ไปกดขี่รุกราน” (“国强必霸”) การพัฒนาและการสร้างความเจริญของจีนนั้น อาศัยความพยายามของตนเอง ไม่ใช่ได้จากการรุกรานผู้อื่น ทั้งนี้ วัตถุประสงค์ของกิจการทั้งปวงที่จีนทำ ก็เพื่อให้ประชาชนในประเทศมีชีวิตความเป็นอยู่ที่สุขสงบมากยิ่งขึ้น ไม่ใช่จะเข้าไปแทนที่หรือพิชิตใคร
๒. ประการที่สอง หวังว่าสหรัฐฯ และจีน จะเริ่มต้นเส้นทางใหม่ของการอยู่ร่วมกันอย่างสันติและความร่วมมือแบบ win-win ทั้งนี้ สหรัฐฯ ได้กำหนดความสัมพันธ์จีน – สหรัฐฯ โดยใช้วิธีการ ๓ ส่วนคือ "การแข่งขัน ความร่วมมือและการเผชิญหน้า" (美方以“竞争、合作、对抗”三分法来定义中美关系) จีนไม่ได้มีความตั้งใจที่จะแข่งขันกับสหรัฐฯ รวมทั้งผลลัพธ์ของการเผชิญหน้าต้องเป็นฝ่ายแพ้ ขณะที่ความร่วมมือเป็นแนวทางที่ถูกต้องที่ควรยึดถือ และความร่วมมือนั้นควรเป็นประโยชน์ร่วมกัน
๓. ประการที่สาม หวังว่าสหรัฐฯ จะเคารพต่อการเลือกแนวทางและระบบที่เป็นอิสระของจีน ซึ่งการปฏิบัติได้พิสูจน์แล้วว่าวิถีแห่งสังคมนิยมที่มีลักษณะแบบจีนไม่เพียงช่วยให้ชาวจีน ๑.๔ พันล้านคนหลุดพ้นจากความยากจนและความล้าหลัง แต่ยังช่วยให้ประเทศจีนมีส่วนร่วมสำคัญอีกครั้งเพื่อความก้าวหน้าของมนุษย์ การเมืองประชาธิปไตยแบบสังคมนิยมที่ปฏิบัติในประเทศจีนเป็นประชาธิปไตยเต็มรูปแบบและกว้างที่สุด ซึ่งแสดงถึงเจตจำนงของประชาชนสอดคล้องกับเงื่อนไขแห่งชาติของจีนและได้รับการสนับสนุนจากประชาชน เพียงเพราะรูปแบบของประชาธิปไตยแตกต่างจากของสหรัฐฯ จีนจึงถูกตราหน้าว่าเป็น "เผด็จการ" (“威权”)
๔. ประการที่สี่ หวังว่าสหรัฐฯ จะปฏิบัติลัทธิพหุภาคีที่แท้จริง ทั้งนี้ จีนเป็นผู้บุกเบิกผู้มีส่วนสนับสนุนและดูแลระบบระหว่างประเทศในปัจจุบัน ขณะที่รัฐบาลสหรัฐชุดสุดท้ายถอนตัวออกจากกลุ่มและละเมิดสัญญา ละทิ้งความรับผิดชอบระหว่างประเทศและกลายเป็นผู้ก่อกวนที่ใหญ่ที่สุด ดังนั้น จีนยินดีต้อนรับการกลับสู่พหุภาคีของสหรัฐฯ ในยุคของประธานาธิบดีไบเดน
๕. ประการที่ห้า หวังว่าสหรัฐฯ จะหยุดแทรกแซงกิจการภายในของจีน อำนาจอธิปไตยและบูรณภาพแห่งดินแดนมีผลต่อผลประโยชน์หลักของประเทศจีน ซึ่งในประเด็นหลักนี้จีนไม่สามารถประนีประนอมได้ “การเล่นไพ่ไต้หวัน” (台湾牌) นั้นอันตรายมากและเป็นการ "เล่นกับไฟ" (“玩火”) จึงหวังเป็นอย่างยิ่งว่าสหรัฐฯจะปฏิบัติตามหลักการจีนเดียวและบทบัญญัติของการประชุมร่วมจีน – สหรัฐฯ ทั้งสามฉบับ รวมทั้งไม่ส่งสัญญาณที่ไม่ถูกต้องใด ๆ ไปยังกองกำลังแบ่งแยกดินแดน "เอกราชไต้หวัน" (“台独”) ส่วนปัญหาที่เกี่ยวข้องกับซินเจียงไม่ใช่ประเด็นด้านสิทธิมนุษยชนชาติพันธุ์หรือศาสนา แต่เป็นประเด็นในการต่อสู้กับความรุนแรงการก่อการร้ายการแบ่งแยกดินแดนและการต่อสู้กับลัทธิหัวรุนแรง สำหรับการประกาศใช้กฎหมายความมั่นคงแห่งชาติฮ่องกงของจีนและการแก้ไขวิธีการเลือกตั้งของฮ่องกงล้วนมีเป้าหมายเพื่อทำให้ระบบ“ หนึ่งประเทศ สองระบบ” (“一国两制”) สมบูรณ์แบบและสร้างความมั่นใจในเสถียรภาพและการพัฒนาในระยะยาว
บทสรุป
นายหวัง อี้ กล่าวเน้นย้ำว่า จีนและสหรัฐฯ ควรก้าวข้ามความแตกต่างทางอุดมการณ์และระบบสังคม ก้าวข้ามสงครามเย็นและการเผชิญหน้า รวมทั้งสำรวจหาแนวทางการอยู่ร่วมกันอย่างสันติและความร่วมมือแบบ win-win จึงหวังเป็นอย่างยิ่งว่าสภาความสัมพันธ์ระหว่างประเทศของสหรัฐฯ จะรักษาวัตถุประสงค์และจุดยืนที่เป็นธรรม ตลอดจนมีบทบาทที่สร้างสรรค์ในการผลักดันความสัมพันธ์ระหว่างจีน - สหรัฐฯ
ประมวลโดย พลตรี ไชยสิทธิ์ ตันตยกุล
ข้อมูลจากเว็บไซต์
https://www.fmprc.gov.cn/web/wjbzhd/t1871233.shtml
