ซึ่งมีประเด็นที่น่าสนใจดังนี้
๑. นายหยวี เฉิงจง อายุ ๕๐ ปี อาศัยอยู่ในเมืองคอร์กอสของเขตปกครองตนเองซินเจียง ซึ่งเป็นเมืองหน้าด่านทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือของจีนที่ติดกับประเทศคาซัคสถานของเอเชียกลาง แม้ว่าเมืองคอร์กอสจะเป็นเมืองเล็กที่มีประชากรประมาณ ๘ หมื่นคนเท่านั้น แต่มีความสำคัญอย่างยิ่งในด้านการค้าชายแดนระหว่างจีนกับเอเชียกลาง และเป็นด่านสำคัญในข้อริเริ่ม “หนึ่งแถบ หนึ่งเส้นทาง” โดยย้อนไปเมื่อ ๒๐ กว่าปีก่อน นายหยวี เฉิงจง เป็นพ่อค้าขายผักและผลไม้สดริมถนน แต่วันนี้กลายมาเป็นนักธุรกิจนำเข้าส่งออกผลไม้รายใหญ่ที่สุดของเขตปกครองตนเองซินเจียง
๒. ปัจจัยภายในตัวของนายหยวี เฉิงจง ที่ทำให้เปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตจากพ่อค้าขายผักกลายเป็นเจ้าของกลุ่มบริษัทส่งออกผลไม้รายใหญ่ที่สุดในเขตปกครองตนเองซินเจียง
๒.๑ เมื่อปี ๑๙๘๘ นายหยวี กับเพื่อนเดินทางถึงเมืองอีหนิง ของเขตซินเจียง โดยมีเงินติดตัวเพียง ๑๙๐ หยวน โดยไปรับจ้างเป็นแรงงานก่อสร้าง แต่ได้เงินน้อยมาก และลังเลว่าจะกลับ แต่เงินที่เหลือมีเพียง ๔๐ หยวน ทำให้ไม่สามารถซื้อตัวรถไฟ จึงได้ตัดสินใจว่าจะทำธุรกิจของตนเอง แต่เนื่องจากนายหยวี ไม่ได้มีการศึกษาสูง รวมทั้งไม่มีฝีมือ และไม่มีเงินทุน จึงเลือกทำงานเหมือนกับเพื่อนๆ คือขายผัก นายหยวี ยืมเงินไปซื้อรถจักรยานมือสอง และตะกร้า ๒ ใบแขวนไว้บนรถ ขี่ไปยังตลาดชานเมืองซื้อผัก ครั้งแรกก็ขายผักได้ประมาณ ๔๐ กิโลกรัม ได้กำไร ๑๕ หยวน ต่อจากนั้นประมาณ ๓ ปี จึงได้เปิดร้านขายผักและผลไม้ในตลาดตัวเมือง
๒.๒ เมื่อปี ๑๙๙๙ นายหยวี พบว่า มีพ่อค้าจาก ๕ ประเทศเอเชียกลางจำนวนไม่น้อยไปเลือกซื้อผักและผลไม้ในตลาดของจีน และไม่ต่อราคาเลย จึงตั้งใจที่จะทำธุรกิจกับพ่อค้าชาวเอเชียตะวันออกกลาง ตั้งแต่ปี ๒๐๐๐ ได้เริ่มขายผักและผลไม้ไปยังประเทศเอเชียตะวันออก เพราะคุณภาพดีและมีเครดิตทำให้สินค้าของนายหยวีได้รับความนิยมและมีชื่อเสียงในประเทศเอเชียตะวันออก นายหยวีนับเป็นพ่อค้าขายผลไม้ไปยังต่างชาติคนแรกของท้องถิ่น
๓. ปัจจัยภายนอกที่ทำให้นายหยวี เฉิงจง เปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตจากพ่อค้าขายผักกลายเป็นเจ้าของกลุ่มบริษัทส่งออกผลไม้รายใหญ่ที่สุดในเขตปกครองตนเองซินเจียง ได้แก่ การที่เมืองคอร์กอส ให้ความสำคัญและอำนวยความสะดวกมากขึ้นกับการค้าขายต่างประเทศ เช่นลดขั้นตอนและเพิ่มประสิทธิภาพการทำงาน เมื่อฝ่ายลงทุนยื่นขอจดกิจการ หน่วยงานต่างๆ ที่เกี่ยวข้องในเขตบุกเบิก จะต้องอนุมัติหรือให้คำตอบอย่างชัดเจนภายใน ๗ วันทำการ นอกจากนี้ เมื่อมีวิสาหกิจที่ลงทุนตั้งขึ้นใหม่ ฝ่ายบริหารการค้าของเขตบุกเบิกจะต้องช่วยทำระเบียนให้เรียบร้อย และจัดการปัญหาน้ำ ไฟ แก๊สธรรมชาติ ฮีตเตอร์และการสื่อสารให้เรียบร้อยโดยเร็ว ตลอดจนการที่รัฐบาลส่วนกลางหรือรัฐบาลเขตปกครองตนเองประกาศนโยบายที่ให้สิทธิพิเศษมากขึ้น อันจะทำให้วิสาหกิจเหล่านี้ได้รับประโยชน์ เช่น นโยบายใหม่สำหรับวิสาหกิจที่อยู่ในรายชื่อวิสาหกิจที่จะได้รับสิทธิพิเศษทางภาษีรายได้ของเขตปกครองตนเองซินเจียง นับตั้งแต่ได้รับรายได้จากการประกอบกิจรายแรกเป็นต้นไปจะไม่เก็บภาษีรายได้เป็นเวลา ๕ ปี นับจากวันที่ ๑ ม.ค. ปี ๒๐๑๐ จนถึงวันที่ ๓๐ ธ.ค. ปี ๒๐๒๐ ดังนั้น นายหยวี เฉิงจง จึงตัดสินใจจัดตั้งบริษัทการค้าระหว่างประเทศจินอี้ที่เมืองคอร์กอส โดยมีทุนจดทะเบียน ๕๐ ล้านหยวน ต่อมา ก็ได้จัดตั้งกลุ่มบริษัทจินอี้ โดยมีบริษัทสั่งซื้อ ๕ แห่ง บริการการค้าต่างประเทศ ๕ แห่ง บริษัทขนส่งระหว่างประเทศ ๑ แห่ง สินทรัพย์รวมถึง ๑๕๐ ล้านหยวน
บทสรุป
นายหยวี เฉิงจง ผู้เปลี่ยนวิถีชีวิตจากพ่อค้าขายผักกลายเป็นเจ้าของกลุ่มบริษัทส่งออกผลไม้รายใหญ่ที่สุดในเขตปกครองตนเองซินเจียง กล่าวด้วยความมั่นใจว่า ความพยายามสร้างการเปลี่ยนแปลง เมื่อมีความพยายามแล้ว จะต้องมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นอย่างแน่นอน โดยที่โอกาสนั้นมีความสำคัญมาก แต่ที่สำคัญยิ่งกว่าโอกาสคือ ความขยัน จริงใจและซื่อสัตย์
ประมวลโดย พลตรี ไชยสิทธิ์ ตันตยกุล
ข้อมูลจากเว็บไซต์
http://thai.cri.cn/20191210/37acac20-f026-75f0-62b4-28566a5f5e0a.html
http://thai.cri.cn/20191211/16b05b3f-2b71-bc99-32b4-fcd8e37bc12c.html